هستهی فاشیسم سدهی بیستویکم مثلثی متشکل از سرمایه فراملی بههمراه قدرت سیاسی ارتجاعی و سرکوبگر در دولت، و نیروهای نئوفاشیستی در جامعهی مدنی است. برنامههای فاشیستی نوپیدای سدهی بیستویکم پاسخی بهاین بحران است. نابرابریهای روزافزون و ناتوانی سرمایهداری جهانی برای تأمین بقای میلیاردها انسان، دولتها را بهبحران مشروعیت کشانده و این زمان، نظام را بهسوی وسایل آشکار سرکوب و نظارت اجتماعی و سلطهای میکشاند که ستیزهای اجتماعی و سیاسی را وخیمتر میسازد، و تنشهای بینالمللی را تشدید میکند.
«سرمایه» بینالملل خود را دارد
و بهسمت فاشیسم میرود
اینک زمانِ برپایی انترناسیونال طبقات مردمی در عرصهی جهانی است
ویلیام آی رابینسون، گروه آموزشی علوم اجتماعی،سانتا باربارا ـ امریکا
منبع: https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14747731.2019.1654706
ترجمهی: پویا صابرزاده