سکۀ ضرب شدۀ فمنیسم
در یکی از سفرهایی که به‌شمال می‌رفتیم، دوستی تحلیل می‌کرد که جاده‌ها و اتوبان‌‌های شمال، که شبیه به‌مارهای خزنده‌اند، در واقع دال‌هایِ مذکری هستند که بکری و پوشیدگیِ طبیعت مادینۀ زندۀ این خطه را می‌شکافند و بدین‌ترتیب راه را برای ورود سرمایه‌داری مردسالارِ مرکزگرایِ سرکوب‌گرِ متمرکزشده در تهران باز می‌کنند. تهران از نظر او مردِ بورژوایِ روسپی‌کنندۀ بی‌سروپایِ ابن‌الوقتی است که بنیادش برمار‌ـ‌اتوبان‌هایی است در خودش و در بیرون از خودش که به‌ر‌ویِ همۀ شهرهایِ اطرافش کشیده شده است
لازم به‌توضیح است‌کهانتشار این مقاله در سایت «رفایت کارگری» به‌معنیِ پذیرش تمام‌وکمال موضوع و حتی شیوه‌ی استدلال و نگارش آن نیست، البته که عکس قضیه هم نمی‌تواند صادق باشد؛ چراکه در چنین صورتی انتشار آن نشانه‌ی بیهودگی است. فراتر از ستم مضاعف بر زنان کارگر و زحمتکش در نظام جهان‌گیر و جهان‌گستر سرمایه‌داری، ازآن‌جاکه یکی ویژگی‌های بارز رژیم جمهوری اسلامی زن‌ستیزی آشکار در همه‌ی ابعاد زندگی است، از این‌رو نگارش و انتشار مقالاتی که به‌مسئله‌ی زنان در جامعه‌ی سرمایه‌داری ایران می‌پردازند، بعضاً بسیار فراتر از کنشی تاکتیکی‌ـ‌دمکراتیکْ حتی می‌توانند در راستای کنش‌های استراتژیک‌ـ‌سوسیالیستی نیز مفید و سازنده باشند. انتشار این مقاله از همین دیدگاه نشأت می‌گیرد.
جنبه‌ی مثبت (یا به‌عبارت دقیق‌تر: رسای) مقاله‌ی حاضر، بررسی و نگاه کلی به‌‌تبینات متفاوت و چه‌بسا متناقضی است‌که گروه‌بندی‌های گوناگون به‌‌زن‌ستیزی جمهوری اسلامی، ستم مضاعفِ نظام سرمایه‌داری برزنان کارگر و زحمتکش، و نیز شیوه‌های پیش‌نهادی مقابله‌ی آن‌ها با این معضلات ریشه‌ای است. نویسنده‌ی مقاله براین باور است‌که اغلب قریب به‌اتفاق‌ِ این گروه‌بندی‌ها (حتی آن‌جا که خودرا کمونیست و مارکسیست می‌نامند) با نادیده گرفتن مختصات زمانی‌ـ‌مکانی یا ویژگی تاریخی‌ـ‌اجتماعی‌ـ‌طبقاتی نظام جمهوری اسلامی، ضمن پذیرش کلیت نظام سرمایه‌داریْ بعضی از پدیده‌های این نظام را به‌چالش می‌کشند که در موارد بسیاری نتیجه‌ای جزبازآفرینیِ همین نظام نخواهد داشت.
نکته‌ی منفی (یا به‌عبارت درست‌تر: نارسای) این مقاله، شیوه‌ی عمدتاً (نه مطلقاً) انتزاعی استدلال نویسنده (در استدلال و نگارش)، عدم بررسی اقتصادی‌ـ‌‌‌طبقاتی‌ـ‌اجتماعی دیدگاه‌های مختلف فمینیستی، و نیز عدم ارائه‌ی راه‌کارهای تااندازه‌ای تجربه شده‌ای است که برفرض تکامل و فراگیرین‌شان، دارای پتانسیل سازمان‌یابی سوسیالیستی و انقلابی باشند.
با همه‌ی این احوال، توصیه سایت «رفاقت کارگری» به‌خواننده‌ی مفروضِ این مقاله این است‌که مقاله را با دقت و خصوصاً نقادانه بخواند، حتی‌الامکان یادداشت‌برداری کند و درصورت امکان نکات نقادانه‌ی خویش را برای ما ارسال کند تا در اختیار نویسنده‌ی مقاله نیز قرار بدهیم.
لینک مقاله: http://refaghatekargari.org/wp-content/uploads/2018/10/Feminism-Sekeye-zarb-shode.pdf