فاشیسم، خواه بهصورت کلاسیک قرن بیستمی یا گونههای ممکنِ نئوفاشیست قرن بیستویکمیاشْ پاسخی مشخص بهبحران سرمایهداری است، مانند بحران دههی 1930 و بحرانی که با فروپاشی مالی در سال 2008 آغاز شد. سرمایهداری جهانی با بحرانی انداموار روبرو است که بُعد ساختاری غیرقابل حلی دارد، یعنی بُعد انباشت بیش از اندازه و بُعد سیاسی که هژمونیک یا مشروعیتبخشنده است و بهسوی بحران فراگیر حاکمیت سرمایهداری پیش میرود. گرچه ماهیت طبقاتی فاشیسم در قرن بیستویکم ـکه پروژهای برای نجات سرمایه از این بحران ارگانیک است- ثابت میماند، اما ماهیت مشخص تاریخی سرمایهداری جهانی و بحران آن اساساً در این زمان با آنچه در قرن پیش بود، تفاوت دارد.
بحران جهانی سرمایهداری و فاشیسم قرن بیستویکم:
آنسوی کارزار ترامپ
نویسنده: ویلیام. آی. رابینسون
مترجم: پویا صابرزاده
منبع: نشریهی علم و جامعه، مجلد 83، شمارهی 2، آوریل 2019، صص 481 تا 509