در هشتم اوت 1945، درست سه ماه پس از تسلیم آلمان، استالین دستور آغاز حملهای را داد که بعدها بهنام «عملیات منچوری» شناخته شد. این عملیات از نظر وسعت، همآهنگی و سرعت یکی از بزرگترین حملات تاریخ جنگ جهانی دوم بود. بیش از یکونیم میلیون سرباز شوروی، همراه با شصت هزار واحد توپخانهای، پنج هزار تانک و بیش از سه هزار هواپیما، از سه جبههی مختلف بهارتش ژاپن در منچوری یورش بردند. یورش اصلی از شرق، غرب و شمال بهطور همزمان آغاز شد. ارتش سرخ، از شرق از مرز ولادیوستوک و از شمال از سمت مغولستان پیشروی را آغاز کرد. این در حالی بود که ستونهای زرهی از غرب منچوری هم هجوم آوردند. این حملهی برقآسا و چندجانبه، ارتش کانتو(بزرگترین و مهمترین نیروی زمینی ژاپن در شرق آسیا) را که حدود هفتصد هزار سرباز داشت، غافلگیر کرد. نیروهای ژاپنی که پراکنده و تجهیزاتشان نیز قدیمی بود، توان مقابله با این حملهی همهجانبه را نداشتند.
بازنگری یک روایت «ساده»:
چرا ژاپن در جنگ جهانی دوم تسلیم شد؟
نوشته پویان فرد
</p