از پرووکاتور تا آژیتاتور جواب رضا رخشان بهیادداشت «چرا داییمردکی میکنید؟» که نوشتهی عباس فرد است
نوشتهی: رضا رخشان
از پرووکاتور تا آژیتاتور در جواب به نوشته عباس فرد - چرا داییمردکی میکنید؟ صریح، روشن و علنی حرف بزنید. رفیق عباس فرد یاداشتی برایم فرستاد و گفته چون اسم ات را آورده ام این مطلب را برایت می فرستم. البته چند وقت پیش هم یاداشتی فرستاد که می خواهم نقدت کنم و من هم استقبال کردم و گفتم اشکالی ندارد. از هر نقدی می توان چیزی آموخت.
بنظرم اما حرف عباس چیز دیگری است ، بنظرم مشکل عباس این شده که مطالبی که روی فیسبوک می گذارم برایش دردسر شده از بقول خودش کریم منیری تا ناصر یادگار باهاش تماس می گیرند که آقا مقصر این نوشته، تو (منظور عباس فرد) هستی.
برای اینکه خیال عباس فرد را راحت کنم و نگران تماس و ای میل های احتمالی آینده نباشد و لازم نباشد که قسم و آیه بیاورد که نقشی در کارهای من ندارد ، خودم به ایشان یک نقدی می زنم که نشان دهم که عباس فرد ،ربطی به نوشته های من ندارد.اما ایشان درست می گوید که برایش نوشتم در ایران نیستی و نمی دانی که اوضاع از چه خبر است، اتفاقا این بحث را باز می کنم تا نشان دهم که کسانی که از طریق هایی و با واسطه می خواهند عباس را زیر فشار بگذارند و از این طریق او را تحریک کنند که به من فحش بدهد را یکبار برایش روشن می کنم و دوباره اعلام می کنم اگر نوشتم از ایران دور هستی و نمی شناسی ، این بحث را باز می کنم و اینبار می گویم عباس جان، شما حتی خارج را هم دیگر نمی شناسی . چرا حتی خارج را هم نمی شناسی؟چون اشکال جغرافیای سیاسی اجتماعی تغییر کرده.
باواسطه یکی از رفقا،خاطره ای را از یدالله خسرو شاهی بازگو می کنم ، یادت هست زمانیکه از جلسه بنیاد کار در انگلیس با یدالله و منیری در ماشین بودید و یدالله داشت منیری و خودت را می برد که هر کدام برگردید دیار خود و شما (عباس ) در ماشین با منیری درگیر شدی و کار را به وضعیت شغلی پدر منیری هم کشاندی و فحش هایی به منیری می دادی؟
عباس فرد در عین لوطی گری که می تواند جانش را برای رفیقش بدهد ولی در عین حال برای حالگیری و قلدری می تواند در بند زندان در جلسه زندانیان یک کاری کند تا نشان دهد که اونا هیچکسی نیستند، که اکثر زندانیان آن اطاق تا به امروز حاضر نباشند اسم عباس را بیاورند.
چرا این خاطره را گفتم، در جواب پایان کارت با بهمن هم چه نوشتی ؟؟؟؟
چرا این افراد (منیری - یادگاری) به عباس فشار می آورند چون فکر می کنند من ( رضا رخشان) از همان جنس هستم و این درس گستاخی که خیلی راحت و بدون رودربایستی چیزی را می گویم که کمتر کسی در این جنبش جراتش را دارد که بگوید.
من وقتی می نویسم این جماعتی که در خارج شما را زیر فشار می گذارند همان کسانی هستند که با نام مستعار باج خواهی می کنند و بقول حکمت که در نوامبر ۲۰۰۱ در جلسه پالتاکی خطاب یه مخالفینش گفت “ پرووکاتورهای سفارت یا عوامل سازمان های ارتجاعی اند و می دانیم کارشان فقط اتهام و افترا به سازمان ها و یا اشخاص واقعی است، و هدفشان برهم زدن جلسه است را از همان مرحله اول باونس می کنیم.” دیگر جلسه ای بهم نمی زنند ، موضوع جنبش کارگری و پرووکاتورها در لباس کارگری کار می کنند.
شما با آژیتاتورهای (فعالین- سازماندهندگان ) کارگری دیگر روبرو نیستید. اینها پرووکاتورهای هستند که یک نان دانی باز کرده اند و شماها را سر کار گذاشته اند.
عباس یادت هست نیکوفر در جواب این مطلب ات که نوشتی “ لازم بهتوضیح استکه سایت رفاقت کارگری بهدلیل عدم ارتباط با فعالین و عدم اطلاع دقیق از فعالیتهای درحال انجام در کارخانه هفتتپه هیچ مسئولیتی را در مورد صحت و سقم این یادداشت نمیپذیرد. با وجود این، لازم بهتوضیح استکه علت انتشار اینگونه یادداشتها تعهد نظری ما نسبت بهمسائل مربوط بهمبارزات کارگری در ایران است که بهطورکلی درست مینمایند. برای مثال، نکاتی در این یادداشت وجود دارد که منطقاً درست مینماید و همین انگیزهی انتشار آن است؛ اما ازآنجاکه همواره این احتمال وجود دارد که آنچه منطقاً درست مینماید در تجربهی واقعی نادرست باشد، ما نمیتوانیم صحت و سقم آن را تأیید یا تکذیب کنیم.” چه نوشت؟ گفت “ درخصوص انتخابات سندیکا بهعرض میرساند که تنها یک مجمع در آبان ماه 87 برگزارشد که اولین مجمع سندیکا بود و در این مجمع عضوگیری اعضای سندیکا، تصویب اساسنامه و برگزاری انتخاباب انجام گرفت؛ وهمگان درجریان نتیجهی آن هستند و از آن تاریخ تاکنون حتی یک نفرعضوگیری هم نشده است.
پس از آن مجمع هیچگونه مجمع و جلسهای بهدلیل اینکه شرایطش فراهم نیست، برگزار نشده است. قانوناً بهدلیل بازنشستگی تعدادی از اعضای هیأت مدیرهی سندیکا (حیدریمهر، دهلی، نجاتی، بساک و شریفی)؛ اعضای علیالبدل میبایست طبق قانون و اساسنامه جایگزین آنها شوند، چون افراد مذکور بهدلیل بازنشستگی نمیتوایند فعالیت سندیکایی داشته باشند، اعضای علیالبدل نیزبازنشسته شدهاند و فقط آقایان علیپور، رخشان و احمدی و بنده
عضو فعال سندیکا محسوب میشوند. اینکه کسانی که دیگرعضو محسوب نمیشوند،”
آیا هنوز هم از آن نظرت دفاع می کنی؟ کجا هستند آن آژیتاتورها؟ دیدی پرووکاتور بودند ولی هیچکدام حاضر نشدید بگویید اشتباه کردید، چون شماها اهل اشتباه نیستید !!!
یادت هست چگونه از رضا شهابی ووو دفاع می کردی و می کنی .
آخرین نمونه اش را می گویم تمامی این پرووکاتورهای خارج نشین مدعی در دستان نیروهای امنیتی داخل ،حتی از خودشان سوال نکردند که واقعا طالبی مقدم ۷۴ ضربه شلاق خورد؟ رفت زندان اوین؟ شما برو عکسی که ایشان از آزادی اش گذاشته را نگاه کن زندان بزرگ تهران است و خودش به یکی از معتبر ترین فعالین کارگری که از او پرسیده بود که جریان شلاق چه بود ؟ گفته بود “ شلاقی در کار نبود بچه ها اغراق کردند” شما معنی اغراق را خوب می دانی.
سرفرصت بعد از کارهای نیکوفرد راجب نجاتی و ایلنا هم می نویسم، همانطور که راجب علوی و خط دادنش به شهابی نوشتم.
عباس می دونی این بچه ها کی هستند که شما نگران شان هستی که رابطه ات زیر سوال برود ؟ نیروهایی هستند که می خواهند جنس دروغی را بجای جنس واقعی جا بزنند. خودت که بچه تهرون هستی می فهمی که یعنی چه؟
عباس نگران تطهیر خودت نباش شاید در نوشتاری مثل خودت رک بودم ولی در عمل بسیار پیچیده هستم و می توانم جنس واقعی را تشخیص بدهم.
تمام این پرووکاتورهای خارجی در دست اخوی ها داخلی هستند و خوب می دانند که با کی طرف حساب هستند. عباس توکل هفت تیر کش همشهری خودت، امروز شده انور خامه ای. انوری که کارش شد سردبیری زن روز. برو تاریخچه مسئول کارگری اش را در بیاور و ببین شبانه ترتیب مسئول کارگری سازمان اش را در می آورد و می رود پاکستان و حالا برای ما پیشتاز راه می اندازد.
شما به من نوشتی لجن ننویس بر علیه شالگونی ولی قبول نداری شالگونی ها می خواهند جنبش کارگری را با پول خیراتی به لجن بکشند؟.
از طرف دیگر ،شما چون در چاپخانه کار کردید یک چیز را خوب می فهمید و می دانید کسی که پلیس است رفتار و نوشته اش چگونه می تواند باشد. برای همین هم پافشاری می کنید که من پلیس نیستم ولی می خواهی بگویید در چهارچوب سنت کار نکرده ام. اتفاقا این هرج و مرج در دنیای کارگری ما را شما نمی بینید، چون از دور دستی بر آتش داشتن کار نمی کند.
این پرووکاتورها اکثرشان حقوق بگیر دولت های فخیمه شان هستند و چند نهاد خیریه ای ثبت کرده اند و یک در آمدی دارند و هم فال است و هم تماشا و ادعاهای انقلابی گری . اگر هی می نویسی من برانداز نیستم ، چون اعتقادی به این الترناتیوهای آنها ندارم والا تا مغز استخوان نفی سرمایه داری و پل پوت را نفی کرده ام.
این پرووکاتورها بهایی نمی پردازند ولی ما می پردازیم. ما حقوق می گیریم و نان شب نداریم ولی کسانی که شر خر کارفرما بودند و نماینده کموناردهای خارج نشین نان روغنی می خورند.
اما حالا ،خیالت راحت شد؟. شاید دیگر نیازی نداری جواب یک دوره سلام و علیک را با ما بدهی . جواب این یاداشت را با چند فحش تمام کن و در مقابل آنها برائت بگیر چون آنجا زندگی می کنی و در فروشگاه چشم در چشم بعضی از آنها داری.
روزگار خوش
رضارخشان
خرداد۱۳۹۹
یادداشتها
خاطرات یک دوست ـ قسمت چهلوسوم
چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهلمودوم
ساواک برای پائین نگهداشتن آمار زندانی ها ما را به زندان عادی فرستاده بود. صلیب سرخ از طرقی پیگیر شده بود. برای همین دوباره مارا بزندان عمومی (شماره یک) برگرداند. در بار دوم بازدید صلیب سرخ در بند شش زندان شماره یک قصر بودم.
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت چهلودوم
چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهل و یکم
درزمان نسبتا طولانی که در این بند بودم چند بار رسولی سر بازجویی که گویا ریاست بر زندانیان و نظارت بر امور و کنش هایشان را به او سپرده بودند به بازدید از بندها آمد. همه را در راهرو به صف می کردند و او در برابر برخی می ایستاد و لوقوضی می گفت و تحدیدی می کرد. فضای آن روزها بشدت متاثر از کشتارها بود و عموما کسی با او بنرمی برخورد نمی نداشت.
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت چهل و یکم
چند پاراگرافِ آخر از قسمت چهلم
نزدیک به چهار سال آشنایی و دوستی های مان بعنوان هم زندانی از عشرت آباد تا بندهای چهار و پنج و شش زندان شماره یک قصر، گستره متنوعی از تجارب را با هم داشتیم. بدون آنکه اختلافات مان در درک و چند و چون مبارزات را در یک کلاسور مشترک ریخته باشیم، اما همواره حسی مثبت و دوستانه را بین مان برقرار کرده بودیم.
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت چهلم
چند پاراگرافِ آخر از قسمت سیونهم
زندان شماره یک قصر سال های 53-54 را در دو مسیر موازی می توانم تصویر کنم؛ یکی تلاشی که می کوشید بهر صورتی شده یک گذشته «شکسته-بسته»از تشکیلات درون زندان را«احیا» کرده و بازسازی کند. بدون آنکه به لحاظ فکری بار تازه ای داشته باشد یا به مسائل تازه طرح شده در جنبش پاسخی روشن و کارآمد بدهد. این بیشتر بیک فرمالیسم «تشکیلاتی»می مانست تا یک جریان با درون مایه ای از اندیشه، نقد، و خلاصه درس گرفتن از ضعف و قوت های جریانات طی شده. همه ی آنهایی که به نوعی هویت طلبی تشکیلاتی مبتلا شده بودند و انقلاب را نه فرآیندی استعلایی نمی دیدند بلکه؛ مسیری تعریف شده یکبار برای همیشه می پنداشتند.
ادامه مطلب...خاطرات یک دوست ـ قسمت سی ونهم
چند پاراگرافِ آخر از قسمت سیوهشتم
در جستجوگری و صحبت با افراد بندهای چهارو پنجو شش تا زمانیکه یکیدو ماه اول در راهرو بند چهار بودم و بعد به یکی از اتاقهای بند پنج منتقل شدم. در ظهرهای چند روز متوالی که فرصتی بعداز غذا داشتیم و میشد وقت صحبت کردن داشت، مسعود رجوی با من وقت گذاشت و مفصل از وقایع و تحلیل ها و اشتراک مواضع و رویدادهای منتهی به سرکوب پلیس و موضع شخصی خودش صحبت کرد. میزان علاقه اش به تفصیل این موضوع برایم جای شگفتی داشت. او در جاهایی شروع به انتقاد از خودش بعنوان «رهبری» جریان کرد. گفته های او بیشتر از هر چیزی مرا دچار شگفتی می کرد و درک و جذب مطالبش را برایم سخت می کرد. من هنوز هم نمی فهمم چطور می شود اینقدر راحت راه و روش خطا رفت و بعد نشست و به آن انتقاد کرد و باز هم همان روال را ادامه داد !
ادامه مطلب...* مبارزات کارگری در ایران:
- فیل تنومند «گروه صنعتی کفش ملی»- قسمت دوم
- فیل تنومند «گروه صنعتی کفش ملی»
- بیانیه شماره دوم کمیته دفاع از کارگران اعتصابی
- تشکل مستقلِ محدود یا تشکل «گسترده»ی وابسته؟!
- این یک بیانیهی کارگری نیست!
- آیا کافکا بهایران هم میرود تا از هفتتپه بازدید کند !؟
- نامهای برای تو رفیق
- مبارزه طبقاتی و حداقل مزد
- ما و سوسیال دمکراسی- قسمت اول
- تجمع اول ماه می: بازخوانی مواضع
- از عصیان همگانی برعلیه گرانی تا قیام انقلابی برعلیه نظام سرمایهداری!؟
- ائتلاف مقدس
- وقتی سکه یک پول سیاه است!
- دو زمین [در امر مبارزهی طبقاتی]
- «شوراگراییِ» خردهبورژوایی و اسماعیل بخشی
- در مذمت قیام بیسر!
- هفتتپه، تاکتیکها و راستای طبقاتی
- تقاضای حکم اعدام برای «جرجیس»!؟
- سکۀ ضرب شدۀ فمنیسم
- نکاتی درباره اعتصاب معلمان
- تردستی و تاریخ، در نقد محمدرضا سوداگر و سید جواد طباطبایی
- دختران مصلوب خیابان انقلاب
- «رژیمچنج» یا سرنگونی سوسیالیستی؟!
- هفتتپه و پاسخی دوستانه بهسؤال یک دوست
- اتحادیه آزاد در هفتتپه چکار میکند؟
- دربارهی جنبش 96؛ سرنگونی یا انقلاب اجتماعی!؟
- دربارهی ماهیت و راهکارهای سیاسیـطبقاتی جنبش دیماه 96
- زلزلهی کرمانشاه، ستیز جناحها و جایگاه چپِ آکسیونیست!؟
- «اتحادیه مستقل کارگران ایران» از تخیل تا شایعه
- هزارتوی تعیین دستمزد در آینه هزارتوی چپهای منفرد و «متشکل»
- شلاق در مقابله با نوزایی در جنبش کارگری
- اعتماد کارگران رایگان بهدست نمیآید
- زحمتکشان آذری زبان در بیراههی «ستم ملی»
- رضا رخشان ـ منتقدین او ـ یارانهها (قسمت دوم)
- رضا رخشان ـ منتقدین او ـ یارانهها (قسمت اول)
- در اندوه مرگ یک رفیق
- دفاع از جنبش مستقل کارگری
- اطلاعیه پایان همکاری با «اتحاد بینالمللی در حمایت از کارگران در ایران»
- امضا برعلیه «دولت»، اما با کمک حکومتیان ضد«دولت»!!
- توطئهی خانه «کارگر»؛ کارگر ایرانی افغانیتبار و سازمانیابی طبقاتی در ایران
- تفاهم هستهای؛ جام زهر یا تحول استراتژیک
- نه، خون کارگر افغانی بنفش نیست؟
- تبریک بهبووورژواهای ناب ایرانی
- همچنان ایستاده ایم
- دربارهی امکانات، ملزومات و ضرورت تشکل طبقاتی کارگران
- من شارلی ابدو نیستم
- دربارهی خطابیه رضا رخشان بهمعدنچیان دنباس
- قطع همکاری با سایت امید یا «تدارک کمونیستی»
- ایجاد حزب کمونیستی طبقهی کارگر یا التجا بهنهادهای حقوقبشری!؟
- تکذیبیه اسانلو و نجواهای یک متکبر گوشهنشین!
- ائتلافهای جدید، از طرفداران مجمع عمومی تا پیروان محجوب{*}
- دلم برای اسانلو میسوزد!
- اسانلو، گذر از سوءِ تفاهم، بهسوی «تفاهم»!
- نامهی سرگشاده بهدوستانم در اتحاد بینالمللی حمایت از کارگران
- «لیبر استارت»، «کنفرانس استانبول» و «هیستادروت»
- «لیبر استارت»، «سولیداریتیسنتر» و «اتحاد بینالمللی...»
- «جنبش» مجامع عمومی!! بورژوایی یا کارگری؟
- خودشیفتگی در مقابل حقیقت سخت زندگی
- فعالین کارگری، کجای این «جنبش» ایستادهاند؟
- چکامهی آینده یا مرثیه برای گذشته؟
- کندوکاوی در ماهیت «جنگ» و «کمیتهی ضدجنگ»
- کالبدشکافی یک پرخاش
- توطئهی احیای «خانهکارگر» را افشا کنیم
- کالبدشکافیِ یک فریب
- سندیکای شرکت واحد، رفرمیسم و انقلاب سوسیالیستی
* کتاب و داستان کوتاه:
- دولت پلیسیجهانی
- نقد و بازخوانى آنچه بر من گذشت
- بازنویسی کاپیتال جلد سوم، ایرج اسکندری
- بازنویسی کاپیتال جلد دوم، ایرج اسکندری
- بازنویسی کاپیتال جلد اول، ایرج اسکندری
- کتاب سرمایهداری و نسلکشی ساختاری
- آگاهی طبقاتی-سوسیالیستی، تحزب انقلابی-کمونیستی و کسب پرولتاریایی قدرت...
- الفبای کمونیسم
- کتابِ پسنشینیِ انقلاب روسیه 24-1920
- در دفاع از انقلاب اکتبر
- نظریه عمومی حقوق و مارکسیسم
- آ. کولنتای - اپوزیسیون کارگری
- آخرین آواز ققنوس
- اوضاعِ بوقلمونی و دبیرکل
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- آغاز پرولترها
- آیا سایهها درست میاندیشند؟
- دادگاه عدل آشکار سرمایه
- نبرد رخساره
- آلاهو... چی فرمودین؟! (نمایشنامه در هفت پرده)
- اعتراض نیروی کار در اروپا
- یادی از دوستی و دوستان
- خندۀ اسب چوبی
- پرکاد کوچک
- راعش و «چشم انداز»های نوین در خاورسیاه!
- داستان کوتاه: قایق های رودخانه هودسون
- روبسپیر و انقلاب فرانسه
- موتسارت، پیش درآمدی بر انقلاب
- تاریخ کمون پاریس - لیسا گاره
- ژنرال عبدالکریم لاهیجی و روزشمار حمله اتمی به تهران
* کارگاه هنر و ادبیات کارگری
- شاعر و انقلاب
- نام مرا تمام جهان میداند: کارگرم
- «فروشنده»ی اصغر فرهادی برعلیه «مرگ فروشنده»ی آرتور میلر
- سه مقاله دربارهی هنر، از تروتسکی
- و اما قصهگوی دروغپرداز!؟
- جغد شوم جنگ
- سرود پرولتاریا
- سرود پرچم سرخ
- به آنها که پس از ما به دنیا می آیند
- بافق (کاری از پویان و ناصر فرد)
- انقلابی سخت در دنیا به پا باید نمود
- اگر کوسه ها آدم بودند
- سوما - ترکیه
- پول - برتولت برشت
- سری با من به شام بیا
- کارل مارکس و شکسپیر
- اودسای خونین
* ترجمه:
- رفرمیستها هم اضمحلال را دریافتهاند
- .بررسی نظریه انقلاب مداوم
- آنتونیو نگری ـ امپراتوری / محدودیتهای نظری و عملی آتونومیستها
- آیا اشغال وال استریت کمونیسم است؟[*]
- اتحادیه ها و دیکتاتوری پرولتاریا
- اجلاس تغییرات اقلیمیِ گلاسکو
- اصلاحات اقتصادی چین و گشایش در چهلمین سال دستآوردهای گذشته و چالشهای پیشِرو
- امپراتوری پساانسانی سرمایهداری[1]
- انقلاب مداوم
- انگلس: نظریهپرداز انقلاب و نظریهپرداز جنگ
- بُرهههای تاریخیِ راهبر بهوضعیت کنونی: انقلاب جهانی یا تجدید آرایش سرمایه؟
- بوروتبا: انتخابات در برابر لوله تفنگ فاشیسم!
- پناهندگی 438 سرباز اوکراینی به روسیه
- پیدایش حومه نشینان فقیر در آمریکا
- پیرامون رابطه خودسازمانیابی طبقه کارگر با حزب پیشگام
- تأملات مقدماتی در مورد کروناویروس و پیآیندهای آن
- تاوان تاریخی [انقلابی روسیه]
- تروریسم بهاصطلاح نوین[!]
- جنبش شوراهای کارخانه در تورین
- جنبش مردم یا چرخهی «سازمانهای غیردولتی»
- جوانان و مردم فقیر قربانیان اصلی بحران در کشورهای ثروتمند
- چرا امپریالیسم [همواره] بهنسلکشی باز میگردد؟
- دستان اوباما در اودسا به خون آغشته است!
- رهایی، دانش و سیاست از دیدگاه مارکس
- روسپیگری و روشهای مبارزه با آن
- سرگذشت 8 زن در روند انقلاب روسیه
- سقوط MH17 توسط جنگنده های نیروی هوائی اوکراین
- سکوت را بشکنید! یک جنگ جهانی دیگر از دور دیده میشود!
- سه تصویر از «رؤیای آمریکایی»
- سه مقاله دربارهی هنر، از تروتسکی
- شاعر و انقلاب
- فساد در اتحادیههای کارگری کانادا
- فقر کودکان در بریتانیا
- قرائت گرامشی
- کمون پاریس و قدرت کارگری
- گروه 20، تجارت و ثبات مالی
- لایحه موسوم به«حق کار»، میخواهد کارگران را بهکشتن بدهد
- ماركس و خودرهایی
- ماركسیستها و مذهب ـ دیروز و امروز
- مانیفست برابری فرانسوا نوئل بابوف معروف بهگراکوس[1]
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- مجموعه مقالات در معرفی و دفاع از انقلاب کارگری در مجارستان 1919
- ملاحظاتی درباره تاریخ انترناسیونال اول
- ممنوعیت حزب کمونیست: گامی به سوی دیکتاتوری
- نقش کثیف غرب در سوریه
- نگاهی روششناسانه بهمالتیتود [انبوه بسیارگونه]
- واپسین خواستهی جو هیل
- واپسین نامهی گراکوس بابوف بههمسر و فرزندانش بههمراه خلاصهای از زندگی او
- ویروس کرونا و بحران سرمایه داری جهانی
- یک نگاه سوسیالیستی بهسرزمینی زیر شلاق آپارتاید سرمایه